(Oeder) Onsberg, Mycologia 70(6): 1286 (1979)
Budowa: zarodnie walcowate, zwisłe, 0,7 – 1mm grube, po dojrzeniu zarodników do kilkunastu mm długie, w różnych odcieniach żółci, tworzą skupienia na błonkowatej leżni, z której wyrastają trzonki o bardzo różnej wysokości, od znikomych do dochodzących do 0,7 mm, włośnia w postaci luźnej siatki, żółta.
Zarodniki: masa zarodników żółta, zarodniki o średnicy 7 – 9 μm, gładkie;
Podłoże: próchniejące kłody, pniaki i gałęzie drzew liściastych i iglastych.
Występowanie: przeważnie w grądach i borach mieszanych, rzadziej w borach bagiennych, latem i wczesną jesienią.
Bardzo charakterystyczny i łatwy do rozpoznania śluzowiec.
Źródło: Praca zbiorowa: Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego, 2010
Link do atlasu KLIKNIJ
