link do atlasu na portalu >>> http://nagrzyby.pl/atlas/368" onclick="window.open(this.href);return false;
Kapelusz - higrofaniczny, gdy jest wilgotny ma kolor ochrowobrązowy z czerwonawym odcieniem, bruzdowany, suchy jest jasnoskórzasty; 10-20 mm średnicy; początkowo wypukły, potem rozpostarty i wreszcie z zagłębieniem w środku; powierzchnia pomarszczona.
Blaszki - białawe, czasem z czerwonawym odcieniem; rzadkie, dość luźno rostawione,
grubawe, przyrośnięte do trzonu.
Trzon - jasny, czerwonobrązowawy lub ciemnobrązowy, łykowaty, gładki, nieco połyskujący, 3-6 cm x 1-2 mm, cienki.
Miąższ - w kapeluszu bardzo cienki, białawy, łykowaty, o silnym zapachu czosnku.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - częsty. Gromadnie na ściółce iglastej i innych szczątkach roślinnych. Od czerwca do października.
Zastosowanie - jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki - twardzioszka czosnaczka można bezbłędnie rozpoznać po charakterystycznym zapachu czosnku. Twardzioszek czosnkowy (M.alliaceus) z czarnym, rogowatym trzonem jest większy i masywniejszy. Rośnie przeważnie na drewnie w lasach bukowych, na glebach wapiennych. Twardzioszek szczypiorkowy (M.prasiosmus) pojawia się późną jesienią na martwych liściach i ma jaśniejszy, nie tak wyraźnie rogowaty trzon, który u podstawy jest filcowaty. Innymi gatunkami grzybów podobnymi do twardzioszka czosnaczka są pępownik przenikający (Micromphale perforans), mający nieprzyjemny zapach gnijącej kapusty i bezwonny twardzioszek szpilkowy (M.androsaceus)
Uwagi - twardzioszek czosnaczek jest przede wszystkim grzybem przyprawowym, można go długo przechowywać w stanie zasuszonym, po namoczeniu ponownie odzyskuje smak czosnku.
