Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJOwocnik- owocniki wieloletnie, w młodości koliste, rozpostarte i całą grzbietową stroną przyrośnięte do podłoża, lub na brzegu wąsko odstające, płytko miseczkowate lub płasko tarczkowate, 5-20 mm śr., następnie zlewające się ze sobą w większe plastry na cienkich galęziach 40-200 mm śr., na martwych leżących pniach niekiedy do kilku metrów długie, z górnym brzegiem zwykle wąsko odstającym, z wiekiem u starych okazów rosnacych na pionowym subsracie, zwłaszcza na pniakach, mogą tworzy kapelusze o szerokości 10-20 mm. Górna ich powierzchnia w młodości białawo owłosiona, potem nieco szarawa i brunatnawa, u wieloletnich owocników garbato-wygięta, wąsko i głęboko rowkowano-strefowana, bezwłosa, ciemno-brunatno-czarniawa z krótko brunatno filcowatym brzegiem. Kontekst skórzany do korkowato-łykowatego, z wiekiem zdrewniały i twardy. Powierzchnia hymenialna pomarszczona i nierówna, żółtawa, kremowożóława do czerwonawożółtej, także szarożółta, w stanie wilgotnym z plamami lub całkowicie ciemnoszara, po potarciu czerwieniejąca. Stare, 10-20 warstw hymenialnych liczące owocniki ze skorupiastą ciemnobrunatną powierzchnią ahymenialną, osiągają grubość do 2-4 mm, są w kilku punktach przyczepione do podłoża i łatwo dają się od niego oddzielić.
Wysyp zarodników- zarodniki elipsoidalno-cylindryczne, cienkościenne, gładkie, amyloidalne.
Występowanie- pospolicie wystepuje w lasach liściastych lub mieszanych z domieszką drzew liściastych, zasiedla martwe drewno, zwłaszcza pniaki i leżące kłody oraz jeszcze stojące martwe pnie. Nierzadko przez martwe gałęzie zakaża żywe drzewa, wywołując białą smugowatą zgniliznę. W Polsce znane są liczne stanowiska tego grzyba. W górach sięga bardzo wysoko.
Uwagi- Stereum rugosum jest jedynym z rodzaju Strereum gatunkiem wytwarzającym wieloletnie owocniki o zdrewniałej konsystencji, zwykle szeroko rozpostarte z wąskim kapeluszowato odgiętym górnym brzegiem oraz z hymenium, które w stanie wilgotnym czerwienieje w miejscach uszkodzonych lub potartych. Po tej kombinacji cech stosunkowo łatwo odróżni jego owocniki np. od owocników Stereum gausapatum i Sereum sanguinolentum, których uszkodzone lub potarte hymenium również czerwienieje.
Literatura-
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes - Vol. 7 (2003) - Biodiversity of Poland
S. Domański, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXI. Bezblaszkowce. Skórnikowate. Pucharkowate. PWN 1991
Opracował: Waldemar
Pozostałe zdjęcia:
