Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJOwocnik- młody barwy żywo karminowoczerwonej lub w różnych odcieniach czerwieni z wiekiem blednie i jest matoworóżowy, 3-10cm średnicy, początkowo półkulisty, potem rozpostarty do płaskiego, u starych okazów pofałdowany, powierzchnia sucha, zamszowa, w czasie suszy może być popękana, w pęknięciach miąższ żółtawy, skórka nie daje się oddzielić od miąższu.
Pory- cytrynowe do jasnożółtych, z wiekiem oliwkowe, uciśnięte zwykle błekitnieją, średniej wielkości, kanciaste.
Rurki- zielonkawożółte, długości 6-15mm, przy trzonie zatokowato wycięte do nieco zbiegających.
Trzon-jasnożółty z czerwonymi smugami lub nakrapianymi strefami, 30-120 x 4-25 mm, równogruby, często powyginany.
Miąższ- żółtawy, pod skórką kapelusza czerwonawy, po przekrojeniu nieco błękitnieje, miękki. Zapach słaby, smak łagodny.
Wysyp zarodników- oliwkowobrązowy.
Występowanie- owocniki wyrastają gromadnie, latem, w lasach liściastych, w miejscach trawiastych i nasłonecznionych. Dość rzadki.
Zastosowanie- jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki- łatwy do rozpoznania wyblakłe i brązowe egzemplarze są bardzo podobne do podgrzybka złotawego (Xerocomus chrysenteron) lub p. żeberkowanego (Xerocomus spadiceus)
Ciekawostka- w 1836 r. praski lekarz i mikolog
V. J. KrombhoIz, opisał na podstawie okazów zebranych w okolicy Pragi nowy gatunek, bardzo podobny do pospolitego podgrzybka złotawego, ale różniący się od niego uderzającym czerwonym zabarwieniem kapelusza. W następnych latach jeszcze wielokrotnie grzyb ten był opisywany w różnych krajach Europy i w Ameryce Północnej, np. w 1844r. jako Boletus VersicolorRostk.
Literatura: M Svrcek B. vancura Grzyby środkowej Europy
