Muchomor czerwony - Amanita muscaria
: sobota, 4 września 2010, 18:21
Muchomor czerwony - Amanita muscaria
Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ
Owocnik - czerwony lub pomarańczowy, pokryty białymi plamkami; w stadium młodocianym pojawia się jako biała kulka, wkrótce rozwija się w kapelusz 5-15 cm średnicy; biala osłona rozpada się na białe płatki, które zostają przyczepione do powierzchni kapelusza; skóra błyszcząca, ściągalna, w czasie wilgotnej pogody lepka; brzeg kapelusza długo gładki, u starych okazów prążkowany.
Blaszki - białe do kremowych, dość gęste, brzuchate, wolne.
Trzon - biały lub żółtawy; 6-15 cm x 15-30 mm; cylindryczny; podstawa bulwiasta, kulista do jajowatej.
Pierścień - wyraźny, biały lub białożółtawy, zwieszony, nieprążkowany, brzeg pierścienia biały lub żółtawo ząbkowany.
Miąższ - bez smaku i zapachu, pod skórką kapelusza żółtawy.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - bardzo pospolity. Owocniki wyrastają pojedynczo i w grupach, od lata do jesieni, w lasach iglastych i liściastych, często na kwaśnych glebach, często w towarzystwie brzóz.
Zastosowanie - niejadalny, trujący.
Możliwość popełnienia pomyłki - Muchomor królewski Amanita regalis który ma kapelusz koloru umbrowobrunatnego.
Uwagi - ze względu na nazwę gatunkową grzyba muscaria, truciznę nazwano muskaryną, choć w muchomorze czerwonym znajduje się ona w niewielkiej ilości.
Nazwy potoczne grzybów - muchomór prawdziwy, muchorówka, muszorka, muchar czerwony, muchota, marymuch, muchotrutka, muchajer, muchoraj.
Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ
Owocnik - czerwony lub pomarańczowy, pokryty białymi plamkami; w stadium młodocianym pojawia się jako biała kulka, wkrótce rozwija się w kapelusz 5-15 cm średnicy; biala osłona rozpada się na białe płatki, które zostają przyczepione do powierzchni kapelusza; skóra błyszcząca, ściągalna, w czasie wilgotnej pogody lepka; brzeg kapelusza długo gładki, u starych okazów prążkowany.
Blaszki - białe do kremowych, dość gęste, brzuchate, wolne.
Trzon - biały lub żółtawy; 6-15 cm x 15-30 mm; cylindryczny; podstawa bulwiasta, kulista do jajowatej.
Pierścień - wyraźny, biały lub białożółtawy, zwieszony, nieprążkowany, brzeg pierścienia biały lub żółtawo ząbkowany.
Miąższ - bez smaku i zapachu, pod skórką kapelusza żółtawy.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - bardzo pospolity. Owocniki wyrastają pojedynczo i w grupach, od lata do jesieni, w lasach iglastych i liściastych, często na kwaśnych glebach, często w towarzystwie brzóz.
Zastosowanie - niejadalny, trujący.
Możliwość popełnienia pomyłki - Muchomor królewski Amanita regalis który ma kapelusz koloru umbrowobrunatnego.
Uwagi - ze względu na nazwę gatunkową grzyba muscaria, truciznę nazwano muskaryną, choć w muchomorze czerwonym znajduje się ona w niewielkiej ilości.
Nazwy potoczne grzybów - muchomór prawdziwy, muchorówka, muszorka, muchar czerwony, muchota, marymuch, muchotrutka, muchajer, muchoraj.
