Siedzuń sosnowy - dobre praktyki

[mzieli]

Szmaciaki mają to do siebie, że dość silnie wrastają w ziemię. Łącząc to z ich kruchością, pojawia się zagadnienie przy oczyszczeniu - schodzi na to sporo czasu. I to właśnie pierwsze zagadnienie - czy macie sprawdzone sposoby na ich sprawne oczyszczanie, żeby potem za dużo nie "zgrzytać"? Drugie pytanie to właśnie kwestia ich wyciągania z ziemi. Często sam trzon siedzi głęboko w ziemi. Czy tak samo jak w przypadku innych, klasycznych koszykowców, należy go w całości wyciągnąć? Prawdopodobnie i tak do spożycia się nie nada, więc lepiej go wtedy na miejscu zostawić? Prośba o parę słów rady, chciałbym tu zachować leśną etykietę

[Wojtas]

Trzona nie wyciągam, tnę to co wystaje nad ziemię

[mzieli]

Okej, czyli resztę przykrywamy ściółką. Swoją drogą, ciekawe, czy siedzuń może wyrosnąć tego samego roku w tym samym miejscu. A czyścisz je jakoś szczególnie sprawnie? Bo ostatnio widząc szmaciaka cieszę się na smak i od razu smucę na oczyszczanie

[Tomek86]

Po powrocie do domu wkładam siedzunia do naczynia z zimną wodą. Po pewnym czasie na powierzchnię wypłynie "zawartość" grzyba Można go jeszcze później parę razy przepłukać, żeby pozbyć się resztek piasku. Jeden z najlepszych grzybów jakie jadłem!

[Wojtas]

Siedzuń to czysty grzybek, piasek jest tam gdzie stykał się z podłożem, lecz on przeważnie ma tylko mech i kawałki kory. Dla mnie siedzuń to rzadki grzyb, więc jak już znajdę malucha to go zostawiam, jak znajdę ładny okaz to wycinam brudną część, odkładam ścinki tam gdzie rósł i przysypuje tym co dookoła znajdę. Dawno nie znalazłem ładnego siedzunia, pewnie dlatego, że nie chodzę po podgrzybkowych lasach, wręcz unikam takich miejscówek

[Sensibility]

Mi kiedyś ktoś tak poradził cyt:
"Ja taką zdobycz siekam, wrzucam na sito, takie duże do siania mąki i prysznicem polewam. Podrzucam i potrząsam i polewam nad wanną... 10 minut i po zabawie w czyszczenie. Leniwa jestem. "