W dniu 22 lutego 2004 roku, polskie media przyniosły interesującą wiadomość – otóż nocą 21/22 lutego na znacznej połaci województwa podkarpackiego i części małopolskiego spadł kolorowy śnieg. Zjawisko obejmowało swym zasięgiem obszar od Ustrzyk Dolnych do Rzeszowa i Kolbuszowej, zaś w Małopolsce plamy barwnego śniegu widziano w okolicach Grybowa i Nowego Sącza. A najciekawsze było to, że ani na Słowacji, ani na Ukrainie takiego zjawiska nie odnotowano, a zatem wygląda na to, że opad tego rdzawego pyłu ograniczył się tylko i wyłącznie do wyżej wspomnianego obszaru – patrz mapka.
Poza tym media podały, że kolorowe, pomarańczowo-rdzawe plamy na śniegu widoczne były szczególnie w zagłębieniach terenu i śnieg pokryty tym pyłem wydzielał nieprzyjemny zapach. Analizy wstępnie wykazały, że był to zwyczajny piasek, który został najprawdopodobniej przyniesiony przez wiatry z Sahary, gdzie kilka dni wcześniej szalała potężna burza piaskowa. Red. Andrzej Zalewski z Eko Radio PR-1, w poniedziałek 23 lutego oznajmił dodatkowo, że kolorowy śnieg spadł także we Włoszech. Tam także miał spaść pył saharyjski, który zabarwił śniegi na czerwono.
Kolorowe śniegi nie są czymś nadzwyczajnym, od czasu do czasu odnotowuje się śniegi o różnych zabarwieniach: czerwonym i rdzawym od piasków i pyłów pustynnych, żółtym od lessu, czarnym od produktów spalania związków węgla i różnokolorowe od barwników nieorganicznych, które są wydzielane trakcie produkcji różnych związków chemicznych. Szare, czarne i czerwonawe plamy na śniegu powodują również opady tefry i popiołów wulkanicznych. Sam wielokrotnie widziałem kolorowe plamy na śniegach Tatr i Karkonoszy czy Beskidów, które powodowały emisje przemysłowe. Ale czy to, co spadło na Małopolskę i Podkarpacie w niedzielę 22 lutego 2004 roku było pyłem saharyjskim? Nie byłbym tego taki pewny.
Kolor pyłu – pomarańczowo-rdzawy i jego konsystencja – piasek - sugerowałyby, że mamy istotnie do czynienia z pyłem pochodzenia pustynnego. Jednakże jego nieprzyjemny zapach sugeruje coś innego. Moim zdaniem mógł to być piasek – a właściwie pył kosmiczny – pochodzący z meteorytu lub małej komety... Spadł on tylko w ściśle określonym rejonie i nie był obserwowany w krajach sąsiednich, a zatem zjawisko to miało charakter ściśle lokalny.
Kosmiczny „gość” wpadł w atmosferę Ziemi i eksplodował na dużej wysokości. Nie ma w tym nic nadzwyczajnego – Polskie Towarzystwo Meteorytowe dysponuje relacjami o przypadkach zaobserwowania dużych meteorytów i następującym po ich spadku opadzie piasku. Nie mógł on być widzialny, bowiem w tym dniu nad obszarem Polski południowej zalegały gęste chmury, z których padał śnieg i śnieg z deszczem. Pył zawierający najprostsze związki organiczne: metan, amoniak, siarkowodór, itd. – które nadawały mu nieprzyjemny zapach – opadł na śniegi Podkarpacia i Małopolski powodując alarm przeciwchemiczny. (Lekcja Czarnobyla nie poszła jednak na marne.)
Nasuwa się tutaj spostrzeżenie, iż jeżeli z takim pyłem mogły spaść na Ziemię najprostsze aminokwasy, to mogły spaść także i obce, pozaziemskie drobnoustroje: wirusy grypy ludzkiej i ptasiej, priony BSE/CJD, wirusy HIV, Ebola czy Lassa, riketsje choroby legionistów, itd. itp. A zatem należy uważać na stan zdrowia mieszkańców Polski południowej, bowiem istnieje możliwość pojawienia się tam jakiegoś czynnika chorobotwórczego.
Tyle było wiadomo do dnia 25 lutego 2004 roku.
W kilkanaście dni później, już w marcu, przeczytałem na portalu Onet.pl i na stronie internetowej CBUFOiZA o pojawieniu się bolidu EN 200204 „Łaskarzew”, którego zaobserwowano nad Polską w dniu 20 lutego 2004 roku, o godzinie 18:54 GMT, jak leciał z prędkością około 13,4 na początku do 10,0 km/s na końcu trajektorii pomiędzy miejscowościami Kozienice a Garwolinem. Początkowa wysokość wynosiła 71 km, zaś końcowa – 36 km nad Ziemią.
Co z tego wynika? Ano wynika to, że teoria meteorytowa zyskuje solidną poszlakę. Kolorowe i śmierdzące plamy na śniegu mogły być plamami piachu z resztek meteorytu EN 200204 „Łaskarzew”, albo innego, który mu towarzyszył, bowiem takie ciała kosmiczne nie latają solo, a astronomowie twierdzą, że meteor ten był szczątkiem pozostałym po jakiejś kosmicznej kolizji w Pasie Asteroidów – i rzecz w tym, że takich szczątków mogło być znacznie więcej.
Mieliśmy okazję widzieć pozostałości po gościu z Kosmosu, który spadł w dniach 20-21 lutego 2004 roku na Polskę południową. Uważam zatem, że ta zagadka została rozwiązana.
I jeszcze jedna sprawa – po tym wydarzeniu w południowej Polsce pojawiła się dziwna zaraza, na którą zapadały koty. Przypominało to ostrą białaczkę, zwierzę, które na nią zapadało padało w okresie do 7 dni. Historia zna podobne wypadki – dr Miloš Jesenský w swej pracy pt. „Bogowie atomowych wojen” (Ústi nad Labem 1998) przytacza informację z westfalskich kronik z XVII wieku, kiedy to nad Westfalią zaobserwowano „kometę”, a potem odnotowano masowy pomór kotów... A zatem istnieje możliwość, że historia i tym razem się powtórzyła...
Rzecz pochodzi z roku 2004, ale jest ciągle aktualna, bowiem właśnie na dzisiaj zapowiedziano spadek kolorowego deszczu na Podkarpaciu.
Ciekawe, czy tym razem też powtórzy się to zjawisko... 