W kilku artykułach na temat dziwnych zjawisk w Beskidach opisywałem m.in. tzw. diabelskie kamienie – głazy narzutowe, o których okoliczna ludność opowiadała, że pojawiła się za sprawą diabła, który chciał przy ich pomocy bombardować kościoły i kapliczki, a któremu to w tym dziale przeszkodziły koguty piejące na koniec nocy i przez co diabli tracili swą destrukcyjną moc z wiadomym efektem – kamienie spadały gdzie popadła, zaś diabli uciekali do Piekła… Tym razem chciałbym napisać słowo o centrum tych wydarzeń – mieście powiatowym Sucha Beskidzka, w której znajduje się stara, doskonale odrestaurowana karczma „Rzym” z początków XVIII wieku, a którą postawiono w miejsce dwóch jeszcze starszych karczm.
A tak oto pisze o niej Wikipedia:Karczma „Rzym” – drewniana karczma z początku XVIII wieku, położona przy rynku w Suchej Beskidzkiej. Karczma znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Karczma powstała na skrzyżowaniu dróg, przy którym odbywały się targi i jarmarki. Dopiero później miejsce to przyjęło charakter rynku miejskiego. Karczma zamyka obecnie jego wschodnią część. Jest to parterowa budowla o konstrukcji zrębowej, częściowo na kamiennym podmurowaniu. Karczma pokryta jest czterospadowym, gontowym dachem z kalenicą. Zbudowana jest na planie prostokąta o wymiarach 27 × 19,3 m. W osi budynku znajduje się sień (dawniej przejazdowa, prowadząca do stanu mieszczącego wozownię dla podróżnych), po bokach której znajdują się pomieszczenia karczemne. Wewnątrz pułapy belkowane. Z przodu budowli znajdują się podcienia, ogrodzone drewnianą ażurową balustradą. W czasie II wojny światowej elewacja frontowa i boki karczmy zostały otynkowane, tył pobielony, a jej dach pokryty papą. Pod koniec lat 60. XX wieku karczmie przywrócono dawny wygląd.
Nazwa karczmy nawiązuje do legendy o Panu Twardowskim, który w karczmie „Rzym” miał się spotkać z Mefistofelesem. Nazwa ta została jednak nadana dopiero po II wojnie światowej.
«Ale zemsta, choć leniwa,
Nagnała cię w nasze sieci;
Ta karczma „Rzym” się nazywa,
Kładę areszt na waszeci».
Adam Mickiewicz, „Pani Twardowska”
W karczmie „Rzym” znajduje się restauracja na 180 miejsc, proponująca potrawy kuchni staropolskiej i regionalnej. Niektóre z nich nawiązują do legendy, np. specjał Twardowskiego. Ale czy na pewno tak było? „Rzymami” nazywano wiele karczm stojących na pielgrzymich szlakach do tego miasta, więc nazwa ta mogła być, i zapewne była, nadana jeszcze wcześniej. Dzisiaj o wydarzeniach tych przypominają rzeźby artystów ludowych i fontanna na placu przed karczmą. A w samej karczmie jest naprawdę dobre jedzenie – polecam żurek suski. Poza tym „Rzym” jest także przybytkiem sztuki! Poza tym trzeba wiedzieć, że okolica Suchej Beskidzkiej jest dość dokładnie „zadiablona”. Mamy więc Diable Góry, których jest kilka w powiecie suskim, Diablaka – najwyższy wierszek Babiej Góry mierzący 1725 m n.p.m. i przez to będący najwyższym szczytem Beskidów. NB, to właśnie stąd startowały diabły do swych lotów bombowych, a ich celami były m.in. kościół pw. MB Anielskiej i klasztor oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej. Miał na nie polecieć głaz zwany dzisiaj Zimna Woda znajdujący się dzisiaj na grzbiecie góry Chełm. Na szczęście do tego „bombardowania” nie doszło… Nawiasem mówiąc w okolicach Osielca też znajduje się Łysa Góra, zaś w Jordanowie Diabla Góra (gdzie są całe grzybowiska - sic!!! 
), tak więc Góry Świętokrzyskie wcale nie mają monopolu na sabaty… Zdjęcia - http://grzybypl.blogspot.com/2017/03/go ... zkiej.html
A żarcie tam jest naprawdę dobre