Kilka informacji na temat bagna zwyczajnego z wybranych stron www >>> źródło
<B>
http://india.ipj.gov.pl/pars_septima/te ... d_pal.html </B>
Ledum początkowo było nazwą jakiegoś południowoeuropejskiego krzewu. Nazwa może się wywodzić z greckiego ledanon - rodzaj aromatycznej żywicy (ze względu na silny zapach), lub od również greckiego ledos - tkanina wełniana (ze względu na wełnisto owłosione liście). Palustre znaczy błotne, rosnące na bagnach.
Kluk nie był najlepszego zdania o zapachu bagna.
Ma smrodek ból głowy przynoszący. (...)Ta w smrodzie swoim nieprzyiemna Roślina czyni przecięż niemałe pożytki. Na początku Maia z liśćmi i pączkami gałęzie zebrane, ususzone nieco w cieniu, a potem drobno utłuczone, są nayprzednieisze do garbowania skor. Jakoż Juchty Moskiewskie winne są swą dobroć Oleykowi z Bagna, z dziegciem mieszanemu. Wodą gotowaną z świeżych gałęzi i liści, można wygubić Pluskwy i Wszy u Bydląt. Żydzi częstokroć tę roślinę kładą w Piwo, aby Piiaków prędzey upaiali. Kwiaty są Pszczołom bardzo przyiemne.
Ta trująca roślina ma także zastosowanie w zielarstwie - surowcem są przede wszystkim liście.
Surowiec działa przeciwgośćcowo i drażniąco na skórę. Stosuje się przy gośćcu, podagrze, kokluszu. Zewnętrznie przy świerzbie i liszajach, ukłuciach przez owady, bólach piet i podeszew. Ziele używane bywa również do kąpieli.
A z własnego doświadczenia mogę dodać, że do zapachu można się przyzwyczaić. Jeżeli natomiast listki bagna osypią się do kaloszy, to po kilku dniach pracy w upale skarpetki w tychże kaloszach pachną tylko bagnem... Natomiast z odrazą otrząsam się, gdy widzę bagno sprzedawane na ulicy - jest chronione i na pewno nie dało się wyhodować w ogródku, zostało zerwane w lesie!
Gustawicz znalazł coś na obronę bagna.
Bagno w Kwietnią Niedzielę trzy razy około domu obnoszone i na domu (dachu) zostawione, ochrania dom od piorunów.
Inne informacje >>> źródło <B>
http://www.jezioro.com.pl/flora/okaz.html?id=731 </B>
występowanie:Bagno rośnie na torfowiskach, w borach bagiennych, a czasem również na bagnistych łąkach.uwagi:Forma ochrony: częściowa.
Stopień zagrożenia: gatunek uznany za zagrożony wyginięciem w Polsce.
Charakterystyka: Jest to krzew dorastający do półtora metra wysokości, wydzielający silną woń. Gałązki wzniesione, młode są filcowato owłosione, starsze – podłużnie, czerwonobrązowo prążkowane. Liście zimotrwałe (o długości do 3,5 cm), skórzaste, równowąskie lub lancetowate, o podwiniętych brzegach, osadzone są na krótkich ogonkach. Z wierzchu są nagie, połyskujące, ciemnozielone lub oliwkowozielone, od spodu rdzawokutnerowate. Bagno kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty są białe lub różowe, zebrane w szczytowe kwiatostany – baldachy. Gwiazdkowato rozpostarte płatki nie są ze sobą zrośnięte. Owocem jest podługowata, pękająca, wielonasienna torebka.
Warto wiedzieć: Bagno jest masowo niszczone, gdyż uważa się, że odstrasza mole, ponieważ zawiera silnie, nieprzyjemnie pachnące olejki eteryczne (u ludzi ten intensywny zapach może powodować zawroty i bóle głowy). Bagno jest rośliną trującą i leczniczą. Kiedyś stosowano je w medycynie ludowej, jako środek działający wykrztuśnie i przeciwgośćcowo, drażniący skórę (przy stosowaniu zewnętrznym). Leczono nim świerzb, liszaje itp. Ziele dodawano do kąpieli leczniczych przy reumatyzmie. Wikingowie używali liści bagna jako dodatku do aromatyzowania silnie oszałamiającego piwa. Kiedyś wykorzystywano bagno także w procesie garbowania skór. Obecnie stosuje się je w homeopatii, przy leczeniu artretyzmu i reumatyzmu.