borowik gładkotrzonowy

Owocnik- początkowo ochrowożółty do brązowego, z wiekiem z czerwonym odcieniem aż do ceglastoczerwonego, krwistoczerwonego 5-16 cm średnicy, wypukły, z wiekiem spłaszczony. Powierzchnia zamszowata, matowa, z wiekiem naga, brzeg wystający poza rurki.

Pory- początkowo oliwkowożółte, z wiekiem pomarańczowożółte do brudnooliwkowych, uciśnięte błękitnieją.

Rurki - początkowo złotożółte, z wiekiem oliwkowożółte, uszkodzone błękitnieją. Powierzchnia kapelusza nad rurkami żółta.

Trzon- jasny u góry oliwkowo-cytrynowożółty, złocistożółty, u podstawy trochę bardziej czerwonawy, gładki bez ziarnistości także bez rysunku siateczki. Ale widocznym pod lupą delikatnym aksamitnym punktowaniu. Brzuchaty, z wiekiem równogruby ze zwężoną korzeniasto podstawą.

Miąższ- żółtawobiały, w podstawie trzonu czerwony do purpurowego, na cięciu słabo błękitnieje. Zapach słaby owocowy, smak łagodny, kwaskowaty.

Wysyp zarodników- oliwkowy.

Występowanie- rzadki. Od wiosny do jesieni, pojedynczo w grupach. W ciepłych miejscach, na glebach zasadowych, w lasach liściastych, zwykle pod dębami lub grabami i bukami. Nie w górach.

Zastosowanie- niejadalny.

Uwagi- Status na Czerwonej Liście: E - wymierający.

Literatura
Dermek A., Pilat A. "Poznajemy grzyby".
Edmund Garnweidner 2003- "Grzyby".