kamusznik siny

Plecha:
Skorupiasta, bardzo cienka lub nieco zgrubiała, spękana lub areolkowata. Powierzchnia górna biaława, szara lub niebiesko-szara czasami z zielonym odcieniem, zwykle z czarnym przedpleszem. Znajdują się w niej zielenice trebouxioidalne, chlorokokalne. Soralia liczne, koliste, białawe lub szare.
Owocniki:
Apotecja, nie zawsze wykształcone, średnicy 1-2(3) mm, koliste lub nieregularne. Tarczki czarne, niebiesko przyprószone lub nagie, płaskie albo lekko wypukłe. Brzeżek cienki, czarny, trwały albo zanikający. Hypotecjum ciemno-brunatne lub czarne. Hymenium wysokości około 100-125(140) mikrometrów, bezbarwne, w najwyższej części oliwkowo-czarne. Zarodniki jednokomórkowe, o wymiarach 12-21 x 6-13 mikrometrów, bezbarwne, po 8 w worku.
Barwienia:
Miąższ I+ fioletowo-niebieski, UV+ niebieskawy.
Metabolity wtórne:
Porpidia tuberculosa produkuje kwas konfluentowy, kwas 2'-O-metylmikrofyllinowy i kwas 2'-O-metylperlatowy. Bardzo rzadko dodatkowo występuje także kwas stiktowy i kwas norstiktowy (Fryday 2005). U większości okazów przeanalizowanych z Polski potwierdzono występowanie kwasu konfluentowego oraz kwasu 2'-O-metylperlatowego. W przypadku siedmiu przebadanych okazów, stwierdzono również, w ilościach śladowych kwas 2'-O-metylmikrofyllinowy. Dwa okazy zawierały dodatkowo kwas norstiktowy. Miąższ plechy P. tuberculosa zawsze barwi się na kolor fioletowo-niebieski w reakcji z jodem..
Podłoże i ekologia:
W Polsce Porpidia tuberculosa występuje na piaskowcach, bazaltach, granitach i mylonitach. Preferuje zarówno tereny otwarte, jak i zacienione. Gatunek wykazuje podobne preferencje siedliskowe w innych częściach Europy, gdzie notowany był na skałach krzemianowych, murach i kamieniach (Galloway, Coppins 1992). Według Gowan i Ahtiego (1993) porost ten rośnie w raczej suchych, ale często zacienionych miejscach, w lasach lub wzdłuż wybrzeży. Tonsberg (1992) podaje także, że Porpidia tuberculosa bardzo rzadko rośnie na korze drzew. W Polsce jest to gatunek wyłącznie naskalny.
Występowanie:
Euroazja, Arktyka, Ameryka Północna (włącznie z Meksykiem). W Polsce częsty w górach, na niżu rzadki.

Synonimy:

Haplocarpon tumidum (A. Massal.) M. Choisy,  more, Huilia tuberculosa (Sm.) P. James, Lecidea sorediza Nyl., Lecidea sorediza f. renudata (Vain.) Vain., Lecidea sorediza f. sorediza Nyl., Lecidea sorediza var. oxydata H. Magn., Lecidea sorediza var. sorediza Nyl., Lecidea tumida A. Massal., Lecidea tumida f. glaucocaesia I.M. Lamb, Lecidea tumida f. sorediza (Nyl.) I.M. Lamb, Lecidea tumida f. tumida A. Massal., Spiloma tuberculosum Sm.

Opracował: Grzegorz Gajkowski