piestrzyca popielata

Owocnik - 2-4 cm średnicy; miseczkowaty, początkowo kulisty, z wiekiem szerzej rozpostarty, miseczkowaty, wklęsły, wewnętrzna część zarodnikonośna jest czarnoszara, szarobrązowa, gładka, natomiast zewnętrzna - jasna, szarobiała, krótko owłosina.

Trzon - białoszary, 30-50 x 2-4 mm, nieregularnie spłaszczony lub cylindryczny, z wiekiem pusty.

Miąższ - wodnisty, cienki, białawy do szarego, cienki, bez smaku i zapachu

Wysyp zarodników - biały. Zarodniki eliptyczne, gładkie lub szorstkie, z jedną dużą kroplą oleju i kilkoma mniejszymi na końcach. Mają rozmiar 18-25 × 10-12,5 μm. Wstawki bezbarwne lub ochrowe, o rozmiarach 5-10 μm

Występowanie - pospolita, od lata do późnej jesieni, na wilgotnych terenach, wśród traw lub mchów, w lasach liściastych oraz w zaroślach, w grupach.

Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1796 r. przez Christiaana Hendrika Persoona jako Peziza macropus, do rodzaju Helvella przeniósł go P. Karst. w 1871 r.

Literatura
1.Gumińska B., Wojewoda W., 1983, Grzyby i ich oznaczanie.
2.Encyklopedia kieszonkowa - Grzyby" Edmund Garnweidner.

ŁE

• siodłówka giętka Helvella elastica