borowik żółtopory

Kapelusz - o średnicy do 20 cm; stopniowo otwiera młodzieńczą półkulę i staje się poduchowato płaski; brzeg pozostaje podwinięty; skórka gładka, niekiedy lekko pomarszczona, matowa, sucha, zamszowa, aksamitna.

Rurki - początkowo u młodych okazów cytrynowożółte, u starszych oliwkowe; pory cytrynowe, później oliwkowe, po dotknięciu błękitnieją, potem zielenieją, sinieją.

Trzon - 3-15 cm wysokości, 1-5 cm grubości; u szczytu jasnożółty, cytrynowożółty, z żółtą siateczką; w części środkowej karminowy, z bardzo wyraźną czerwoną siateczką; w dolnej części brązowoczerwony lub brudnoczerwony. Oczka siatki ku dołowi są większe i bardziej wydłużone. Kształt maczugowaty, baryłkowaty, rzadziej cylindryczny; mocny; pełny.

Miąższ - bladokremowy do bladożółtego, u podstawy trzonu różowawy, błękitnieje po przekrojeniu; twardy, jędrny, mięsisty. zapach słaby, grzybowy,  smak początkowo łagodny, potem gorzki.  

Wysyp zarodników - jasnoochrowobrunatnooliwkowy

Występowanie - holarkatyczne. Najczęstszy w terenach górskich od 400 do1400m n.p.m., na nizinach rzadszy; zasiedla lasy liściaste i iglaste na glebach ubogich, kwaśnych i umiarkowanie suchych. W Polsce pojawia się od czerwca do października.

Zastosowanie - niejadalny (gorzki).

Uwagi - możliwośc popełnienia pomyłki - podobny jest   borowik korzeniasty Boletus radicans któremu brak czerwonego zabarwienia trzonu.

calopus znaczy grubotrzonowy

• borowik korzeniasty Caloboletus radicans