pieczarka słomkowożółta

Owocnik: pieczarki słomkowożółtej osiąga średnicę od 10 do 25 cm., chociaż czasami trafiają się egzemplarze o średnicy przekraczającej 50 cm. U młodych osobników ma kształt półkulisty, który w późniejszym okresie zmienia się w wypukły. Starsze egzemplarze mają kapelusze płaskie. Owocniki pieczarki słomkowożółtej najczęściej mają biały kolor, który pod wpływem nacisku lub uszkodzenia powoli zaczyna zmieniać barwę na jasnożółtą. Powierzchnia kapelusza pokryta jest delikatną, jedwabistą skórą, na której mogą znajdować się drobne łuseczki. Owocnik charakteryzuje się dużą mięsistością.

Blaszki: pieczarki słomkowożółtej są gęsto ułożone i przylegające do siebie. Na końcach są wolne i nie przyrastają do trzonu. U młodych osobników mają szary kolor, z czasem zmieniają barwę na purpurową i brązową.

Trzon: pieczarki słomkowożółtej jest krótki i bardzo gruby . Ma walcowaty kształt, zwężający się ku górze. W połowie otoczony jest grubym, bardzo szerokim, odstającym poziomo pierścieniem, zakończonym ząbkowanym brzegiem. U starszych okazów pierścień zaczyna opadać. Powyżej pierścienia trzon przybiera purpurowy odcień, po niżej ma biały kolor, na którym pojawiają się żółte przebarwienia. Jego powierzchnia pokryta jest delikatnymi kosmkami.

Miąższ: pieczarki słomkowożółtej ma białą barwę. Pod wpływem uszkodzeń przebarwia się na pomarańczowo lub czerwono. Ma łagodny, grzybowy smak i słaby, przyjemny zapach anyżu.

Pieczarkę słomkowożółtą można łatwo pomylić z trującymi muchomorami: zielonawym, wiosennym i jadowitym. Podobna jest także do jadalnej pieczarki białawej i trującej pieczarki karbolowej. 

Występowanie: Pieczarka słomkowożółta występuje w lasach liściastych, iglastych i mieszanych. Najczęściej można ją znaleźć na skraju lasu lub na łąkach wśródleśnych głównie w miejscach trawiastych, pastwiskach. Rośnie przede wszystkim na terenach średnio górzystych. Jest gatunkiem rzadkim, na terenie Europy najczęściej pojawia się w Alpach, gdzie miejscami występuje dość pospolicie. Pojawia się od sierpnia do października 
W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych.

Zastosowanie Pieczarka słomkowożółta jest smacznym grzybem jadalnym o wysokiej wartości odżywczej. Głównie składa się z wody, ale zawiera również dużą ilość białka, węglowodanów i błonników. Jest także dobrym źródłem witamin (miedzy innymi witaminy z grupy B) i pierwiastków mineralnych.

• muchomor zielonawy Amanita phalloides
• muchomor jadowity Amanita virosa
• pieczarka biaława Agaricus arvensis
• pieczarka karbolowa Agaricus xanthodermus
• muchomor wiosenny Amanita verna