muchomor twardawy

Owocnik- szary, szarooliwkowy, szarobrązowy, 5-15cm średnicy, młody półkulisty, potem rozpostarty, parasolowaty, powierzchnia początkowo pokryta białawymi lub szarymi mączystymi łatkami, które łatwo odpadają. Brzeg kapelusza długo podwinięty, gładki lub jedynie słabo prążkowany.

Blaszki-gęsto ułożone, białe niezmienne, wolne zwężające.

Trzon- do wysokości 12cm, u podstawy bulwiasto rozszerzony. Na bulwie można rozpoznać wieniec małych brodawek.

Pierścień- błoniasty, trwały, zwisający, biały do szarawego, górna powierzchnia prążkowana.

Miąższ- biały, szarawy, niezmienny, gruby w centrum kapelusza, cienki na brzegach, kruchy, zapach słaby, smak łagodny.

Wysyp zarodników- biały.

Występowanie- pospolity. Od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach, w lasach szpilkowych, rzadziej w liściastych.

Zastosowanie- jadalny.
 
Możliwość popełnienia pomyłki- jadalny muchomor czerwieniejący -  Amanita rubescens  ma czerwieniejący miąższ, natomiast trujący
 muchomor plamisty - Amanta pantherina  nie ma prążkowanej górnej powierzchni pierścienia a jego bulwka jest z ostro zaznaczoną krawędzią
- podobny także do trującego Amanita aspera, z żółtymi łatkami i żółknącą powierzchnią trzonu.

• muchomor czerwieniejący Amanita rubescens
• muchomor narcyzowy Amanita gemmata
• muchomor plamisty Amanita pantherina
• muchomor porfirowy Amanita porphyria
• muchomor szorstki Amanita franchetii