Opis
Kapelusz- 1-2(-3) cm średnicy, stożkowato-dzwonkowaty, później płasko rozpościerający się, z małym brodawkowatym garbkiem. Brzeg za młodu podgięty z wiekiem wyprostowany lub odgięty, jest filcowaty i neiznacznie porysowany. Powierzchnia w centrum kapelusza drobno-łuseczkowata, ku brzegowi kosmkowato-włóknista; pomiędzy włókienkami prześwieca jasny miąższ. Kolor całego kapelusza rdzawy lub ciemnobrązowy, z szarym połyskiem kosmków. Blaszki- Blaszki mieszane, stosunkowo grube, zatokowate lub wolne, za młodu jasnopłowe, na starość brudnobrązowe; ostrze białawo orzęsione. Trzon- 2-4(-6)x0,1-0,3 cm, niby drucikowaty, obły, równogruby, wygięty, prawie barwy kapelusza, brązowy z odcieniem czerwonym, połyskliwy, u podstawy gładki i prawie biały, u szczytu trochę oszroniony, niżej włóknisty. Miąższ- Miąższ cienki, białwy, w trzonie brązowordzawy i włóknisty. Zapach słaby, niemiły, pylisty. Smak trochę kwaskawy. Wysyp zarodników- zarodniki kulistawe, z licznymi palczastymi wyrostkami. Występowanie- grzyb uważany na higrofilny. Występuje w wilgotnych lasach liściastych; VI-IX. Uwagi- palczasto urzeźbione zarodniki pozwalają bezbłędnie oznaczyć tego strzępiaka. Literatura A. Nespiak, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XIX. Strzępiak (Inocybe). PWN 1990 W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes - Vol. 7 (2003) - Biodiversity of Poland

Opis

Kapelusz- 1-2(-3) cm średnicy, stożkowato-dzwonkowaty, później płasko rozpościerający się, z małym brodawkowatym garbkiem. Brzeg za młodu podgięty z wiekiem wyprostowany lub odgięty, jest filcowaty i neiznacznie porysowany. Powierzchnia w centrum kapelusza drobno-łuseczkowata, ku brzegowi kosmkowato-włóknista; pomiędzy włókienkami prześwieca jasny miąższ. Kolor całego kapelusza rdzawy lub ciemnobrązowy, z szarym połyskiem kosmków.

Blaszki- Blaszki mieszane, stosunkowo grube, zatokowate lub wolne, za młodu jasnopłowe, na starość brudnobrązowe; ostrze białawo orzęsione.

Trzon- 2-4(-6)x0,1-0,3 cm, niby drucikowaty, obły, równogruby, wygięty, prawie barwy kapelusza, brązowy z odcieniem czerwonym, połyskliwy, u podstawy gładki i prawie biały, u szczytu trochę oszroniony, niżej włóknisty.

Miąższ- Miąższ cienki, białwy, w trzonie brązowordzawy i włóknisty. Zapach słaby, niemiły, pylisty. Smak trochę kwaskawy.

Wysyp zarodników- zarodniki kulistawe, z licznymi palczastymi wyrostkami.

Występowanie- grzyb uważany na higrofilny. Występuje w wilgotnych lasach liściastych; VI-IX.

Uwagi- palczasto urzeźbione zarodniki pozwalają bezbłędnie oznaczyć tego strzępiaka.

Literatura
A. Nespiak, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XIX. Strzępiak (Inocybe). PWN 1990
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes - Vol. 7 (2003) - Biodiversity of Poland

Nie znaleziono tematu w FAGu zawierającego "Strzępiak palczastozarodnikowy"

Linki
Link do starego (nieaktualizowanego) albumu

Budowa
Typ grzyba	blaszki

Hymenofor
Kolor wysypu	odcienie brązu

Trzon
Typ trzonu	centralny

Występowanie
Podłoże	gleba
Sposob odżywiania	symbiont(mikoryza)

Prawo
Status na czerwonej liście	V - narażone

Odwiedzin profilu grzyba: 1599

Powrót do wyszukiwarki